Dialektlərdə çox işlənir, “ana” anlamını əks etdirir. Həvva sözünün dəyişilmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
1. Ərəbcə əbəd (əbədi) sözünün cəmidir, “həmişəlik” deməkdir.
2. Farsca isə “şən” mənasını verir, abadan sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Şəmsi təqvimlə 8-ci ayın adıdır (23 oktyabrdan 21 noyabra qədərki dövrü əhatə edir). Şəxs adı kimi buradan (ay adından) götürülüb. Digər aylar bunlardır: fərvərdin, ordibehişt, xordad, tir, mordad, şəhrivər, mehr, aban, dey, bəhmən, esfend.... Ətraflı
Ərəbcə “əcdad”deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Ərəbcə “qaşqabaqlı” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Məhəmmədəli qəlibi üzrə imam Əlinin və onun oğlu Həzrət Abbasın adlarının birləşməsindən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
I Şah Abbasın (1587-1620) adı ilə bağlı yaranmış sözdür. Gümüş sikkə olub, bizdə 20 qəpik dəyərində son vaxtlara qədər işlədilirdi, amma gümüş deyildi. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Ərəb sözüdür, çox mənası var, ən çox “dərviş”, “dilənçi”, “müqəddəs”, “qul” mənalarında işlədilir. Sözün “müqəddəs” mənası bədil (əvəzlənmə) kəlməsi ilə də bağlı ola bilər: Bu söz dialektlərdə “bilikli” (Kürdəmir), “yetim” (Xaçmaz) və s. mənalarda işlədilir. Bədəl sözü ilə kökdaşdır və Məhəmməd P... Ətraflı
Ərəbcə “qul” deməkdir. Abdi kimi də işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Ab farsca “su” deməkdir, duğ isə “qatıq”. Qatıqla suyu qarışdırıb atlayaraq alınan ayrana abduğ deyirlər. Farslarda duğab sözü də var, “məhlul” anlamında işlədilir. Müasir Azərbaycan ədəbi dilində bu söz ovduq şəklində işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Ərəbcə “tək olanın (Allahın) qulu” deməkdir (əhəd “tək” deməkdir). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Ərəbcə “Allahın (əzimin, böyük olanın) qulu” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Ərəbcə “tərifə layiq olanın (Allahın) qulu” deməkdir. “Abdul” qula deyirlər, həmd isə Əhməd, Məhəmməd kimi sözlərlə qohumdur, “tərifəlaiq” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Ərəbcə “səxavət sahibinin (Allahın) qulu” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Ərəbcə “xaliqin (xəlq edənin, yaradanın, Allahın) qulu” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Qədim yəhudi dilində “meh” (sübh yeli) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Fars sözüdür (əsli abgərdən), “çömçə” deməkdir. Ab “su”, gərdan isə “gəzən”, “dolanan”, “hərəkət edən” deməkdir. Abgərdan hərfi mənada “suda dolanan, hərəkət edən, suyu qarışdıran” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
FFarsca ab (su) və güşt (ət) sözlərindən düzəlib, “ət suyu” (bozbaş) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
“Dirilik (həyat) suyu” deməkdir. Ab farscadır, həyat isə ərəbcə. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Fars sözüdür, ab “su”dur, -ı şəkilçisi (farsca -i şəkilçısi: ab -i) ondan sifət əmələ gətirib: “su rəngində olan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
(Əsli: abru) fars mənşəlidir, ab “su” deməkdir, ru isə “üz”; və onun 2 yozumu ola bilər:
1. “Üzünün suyunu ətəyinə axıtmaq”.
2. “Elə günə salmaq ki, tumanını qaldırıb üzünü gizlətsin”. Deyimdəki bükmək sözü göstərir ki, 2-ci yozum daha doğrudur. Birinci doğru olsa idi, bükmək yox, tökmək söz... Ətraflı
