Ədəbi dildə işlənməyən, yalnız müəyyən bölgələrdə istifadə olunan sözlər. □ Nümunə: zir (nəlbəki), gəvəzə (çoxdanışan), nəki (çiyələk), girdakan (qoz), dönəlgə (bəxt, tale), hələs (süzgəc), həmküf (qohum), silim (nərdivan), vəç (son, nəticə), sing... Ətraflı
Yalnız ayrı-ayrı bölgə, rayon və kəndlərdə işlədilən sözlər; məsələn: çəpəl (pinti), hancarı? (necə?), qağa (ata), becid (tez), qarqundey (qarğıdalı), doqqaz (qapı) və... Ətraflı
