1. İslanaraq horra halına gəlmiş torpaq. □ Üz verdik dəliyə, palçıqlı çıxdı xalıya. (Atalar sözü).
2. Müalicə məqsədilə istifadə olunan dəniz, yaxu... Ətraflı
Tuva dilində bılça feili var və “мазать” (suvarmaq) mənasında işlədilir. Palçıq kəlməsinin sonundakı -ıq şəkilçisi həmin sözün feildən törədiyini göstərir. Deməli, palçıq və bılça kəlmələri tarixi baxımdan eyni kökə malikdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Kraterindən vaxtaşırı, yaxud fasiləsiz olaraq palçıq və qaz püskürən konus formasında təpə. Bu təpə bəzən bir neçə yüz metr hündürlüyə malik olur. Əksər hallarda pal... Ətraflı
Palçıq tutan və palçığı bənnaya verən bənna köməkçisi. □ Palçıqçı Bəşir donluğunu almış, borcları ilə tutuşduraraq evə qayıdırdı. (C.Cabbarlı).... Ətraflı
Palçıqçının işi, peşəsi. □ Palçıqçılıqla məşğul olmaq.... Ətraflı
1. Palçıq vurmaq, palçıq sürtmək; malalamaq. □ Divarı palçıqlamaq.
2. Palçığa bulamaq (bulaşdırmaq), palçıqlı olmaq. □ Paltosunu palçıqlamaq.... Ətraflı
1. Palçıq vurulmaq, palçıq sürtülmək; malalanmaq. □ Divar palçıqlandı.
2. Palçığa bulanmaq. □ Üst-başı palçıqlandı.... Ətraflı
1. Palçıq vurdurmaq, palçıq sürtdürmək; malalatmaq. □ Barını palçıqlatmaq.
2. Palçığa bulatmaq, palçığa bulaşdırmaq.... Ətraflı
1. Palçıq basmış, palçıqla örtülü. □ Palçıqlı yer. Palçıqlı səki.
2. Palçığa batmış, palçığa bulanmış. □ Palçıqlı ayaqqabı. Palçıqlı maşın.
3. Bula... Ətraflı
Çoxlu palçıq olan yer; zığlıq, lehməlik. □ Palçıqlıqda batmaq.... Ətraflı
1. Bina tikmək üçün palçıq hazırlayan. □ Palçıqtutan fəhlə.
2. İsim kimi: bina tikmək üçün palçıq hazırlayan adam. □ Burada bənnalar, daşdaşıyanlar... Ətraflı
