Burum halında. □ Qara və qorxunc tüstü burum-burum göyə dirəkləndi. (Ə.Vəliyev).... Ətraflı
1. Anatomiya. İnsan və heyvanın üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı. □ Dik burun. Düz burun. Yastı burun. Burnun girməyən yerə başını soxma. (Atalar... Ətraflı
Qurunun sivri bucaq şəklində dənizə, gölə və ya çaya uzanmış hissəsi. B., adətən, sahil xəttində yumşaq süxurların yuyulması, yaxud hava və su axınlarının özləri ilə... Ətraflı
Bu sözün mənası mənbələrdə “qabaq” kimi açıqlanıb. Görünür, burun qab”ağa doğru çıxıntı” deməkdir, bu baxımdan bir sözü ilə qohumdur (qabaqdan gələn). Başqa (və daha inandırıcı) varianta görə, bur sözü “iyləmək” anlamını verən feil olub. Sərin qəlibi üzrə də burun sözü yaranıb. (Bəşir Əhmədov.... Ətraflı
Donuz yeri burnu ilə eşir. Bu ifadə “adamı donuza oxşatmaq”dır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
►Özünə aidiyyəti olmayan hansısa işә müdaxilә etmәk, bir işə yersiz qarışmaq, maraq göstərmək. İfadə ovçuların müxtəlifölçülü yuvalara baxması və qarşılarına çıxan bütün mağaralara baş salması və... Ətraflı
Burun-buruna gəlmək – qarşılaşmaq, üz-üzə gəlmək.... Ətraflı
Anlaşılmaz bir surətdə. □ Burunaltı danışma. De görüm, nəyin çatmır? (Mir Cəlal).... Ətraflı
Kiçik burun, yaxud bir şeyin buruna oxşayan hissəsi, çıxıntısı. □ Xoruzgülü toxumçalarının üzəri qırışıqdır və onların yuxarısında düz və ya əyilmi... Ətraflı
Yırtılmış corabın altına əlavə olaraq hörülüb tikilən hissə. □ Corabımın altı düşmüşdü, burunçarığ ördüm tix'dim.... Ətraflı
Gəmiricilər dəstəsinin sincablar fəsiləsindən məməli heyvan. Uzunluğu 17 sm-ə qədərdir. Ağaca yaxşı dırmanır. Yuvasını ağac koğuşunda və yerdə qurur. Qısamüddətli qış yuxusuna gedir. Sibirdə çox... Ətraflı
Qaramalda və atlarda olan bir xəstəlik.... Ətraflı
1. Burun ilə eşmək, dağıtmaq, vurmaq. □ Öküzlər otu burunlayıb dağıtdı.
2. Məcazi mənada: təqib etmək, gözümçıxdıya salmaq, gözü götürməmək, sıxışd... Ətraflı
Mənbələrdə bunun mənası “təkrar-təkrar burnuna vurmaq” kimi açıqlanıb. Burun sözündəndir. İndi məna dəyişib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti) (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Döyüşmək, vuruşmaq, dalaşmaq, sözləşmək. □ Qarı bizdən uzaqlaşdı, bir çoxları ilə burunlaşdı. (M.S.Ordubadi).... Ətraflı
Yola verməmək, incitmək. □ Gördüm məni burunnuyur, mənciyəz də çıxdım gəldim evimizə (Ağdam); Nənəm başdıyıf gəlini burunnama:, heş bilmirəm axırı nolajax (Şuşa).... Ətraflı
