1. Beli sıx tutmaq üçün ona sarılan uzun və dar parça; belbağı. □ Qırmızı məxməri qurşaq.
2. Sarğı, ip və s. □ Göndərilən kitablar başıbağlı qalıb,... Ətraflı
Qədimdə qur feili olub və “dartmaq” mənasında işlədilib (“tələ qur” deyirik). Qurşa isə “bağla” deməkdir. Bir mənası da “dairə, qövs, toqqa” demək olub. Qurşaq ismi qurşamaq feilindən daraq qəlibi üzrə əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
1. Sıx tutmaq üçün belə sarılan parça; belbağı.
2. Bel. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Bunu deyib yapışdı Kürdoğlunun qurşağından yenə də başladılar. Bu dəfə də Kürdoğlu Koroğlunu yıxdı. (“Koroğlunu... Ətraflı
1. Qurşaqla bağlamaq, qurşaq geydirmək, qurşaq keçirmək, qurşaq vurmaq, çənbərləmək.
2. Birinin qurşağından yapışmaq (güləşmə üsulu).... Ətraflı
1. Belinə qurşaq bağlamaq.
2. Qurşaq bağlanmaq, qurşaq geydirilmək, qurşaq keçirilmək, qurşaq vurulmaq, çənbərlənmək.
3. Bir işə hazırlanmaq, bir i... Ətraflı
Bir-biri ilə qurşaq tutmaq, güləşmək. □ Onlar.. güclərini sınadıqdan sonra qurşaqlaşdılar. (Ə.Abasov).... Ətraflı
1. Belində qurşaq olan, belinə qurşaq bağlamış. □ Qurşaqlı qoca.
2. Qurşaq vurulmuş, qurşaq keçirilmiş; çənbərli. □ Qurşaqlı çəllək.... Ətraflı
Qoşma şəklində yazılmış şeirin son bəndinə qəzəl və ya məsnəvi qafiyəsinə uyğun beytin əlavə edildiyi şeir şəkli. Musa Yaqub yaradıcılığından nümunə:
Burda hər meşənin min cür ağacı,
Burda hər ağacın yamyaşıl tacı.
Burda hər tac üstə sarmaşıq sa... Ətraflı
Qurşaq üçün yararlı. □ Qurşaqlıq parça. Qurşaqlıq dəmir, ağac.... Ətraflı
Belin incə yerinə deyirlər. Qurşaq (toqqa) sözü ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Güləşən, pəhləvan. □ Ərdəbilli qurşaxtutanlar.... Ətraflı
