Yaba ilə qaldırılmaq, toplanmaq, atılmaq.... Ətraflı
Yaba ilə bir-birini vurmaq; dalaşmaq. □ Şərti şumda kəs, xırmanda yabalaşma. (Atalar sözü).... Ətraflı
Yaba ilə yığdırmaq, atdırmaq, qaldırmaq.... Ətraflı
Yabası olan, əlində yaba tutmuş. □ Belli, dəhrəli, yabalı, külünglü, kürəkli adamlar bir-birinə qarışmışdılar. (Ə.Vəliyev).... Ətraflı
Yabanın götürə bildiyi miqdar (adətən rəqəmlərlə). □ İki yabalıq ot.... Ətraflı
Çöl, biyaban, insan yaşamayan yer. □ ..Yabana hürən köpəklərin xırxırı, hürüşü kəsmə-kəsmə eşidilirdi. (S.M.Qənizadə).... Ətraflı
1. Özgə, yad. □ Yabançı adam. Yabançı ölkələr.
2. Tanış olmayan, aşna olmayan. □ Oxuya bilməzsən, çünki bu hərflər artıq sənə yabançıdır. (C.Cabbar... Ətraflı
Yadlıq, özgəlik; yabançı adamın halı.... Ətraflı
1. Çöldə özbaşına bitən; vəhşi, cır. □ Yabanı bitki. Yabanı çiçək. Yabanı meyvə. Yabanı armud.
2. Əhliləşməmiş, vəhşi, yırtıcı. □ Yabanı pişik. Yab... Ətraflı
Vəhşiləşmək, yabanı hala düşmək; cırlaşmaq.... Ətraflı
1. Arıq, əldən düşmüş, yaraşıqsız at. □ Ağsaq yabı köhlən atı keçə bilməz. (Atalar sözü).
2. Vulqarizm. Məcazi mənada: arıq, sısqa, yeriyə bilməyən... Ətraflı
Arıq, əldən düşmüş, yaraşıqsız at. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Axşam tumarlayar, səhər tumarlayar, yabıya bir can yandırırdı ki, gəl görəsən. (“Həmzənin Qıratı aparmağı”)
*
Gördün ki, bir yabının... Ətraflı
Vulqarizm. Arıqlayıb qocalmaq, əldən düşmək.... Ətraflı
