Kəlin qoyun: buynuzlu qoyun. □ Anamsan, qoyunun kəlini, səni sağan qız-gəlinin, quceydım incə belini (Füzuli); Bizim sürüdə kəlin qoyun çoxdı (Culfa); Buynuzdu qoyuna kəlin deyillər (Tovuz).... Ətraflı
Yastıdaban ev ayaqqabısı. □ Ə:, o kəlix'ləri gətir burya (Qazax).... Ətraflı
Bax: kəlik. □ Kəlix' çox da yiməli şey döyü (Oğuz); Bu il Daşkəsən kəndində kəlix' çoxdu (Cəbrayıl).... Ətraflı
1. Özbaşına, azad, sərbəst, özü istədiyi kimi. □ Kəllahı adam.
2. Zərf kimi: özbaşına, azad, sərbəst, özü istədiyi kimi. □ Kəllahı dolanmaq.... Ətraflı
Özbaşına, azad, sərbəst, özü istədiyi kimi. Adam var, çölləri gəzər kəllahı,
Adam var, tanımaz o bir Allahı,
Adam var ki, bilməz o, bismillahı,
Adam var ki, yol-ərkanı bəyənməz.
... Ətraflı
1. Baş, başın təpə hissəsi, ortası. □ Kəlləsindən vurmaq. İşıqda kəlləsi parıldayırdı.
2. Əti çürüyüb tökülmüş baş sümüyü; qafa tası; qafa. □ Skele... Ətraflı
etiraz etmək, narazılıq bildirmək; ~ buynuz çıxarmaq.... Ətraflı
Yekə-yekə, böyük-böyük. □ Kəllə-kəllə danışmağ süzə qalıb (Şamaxı); Sə:n adətündü həməşə kəllə-kəllə danışmağ (Quba).... Ətraflı
1. Kəllə-kəlləyə gəlmək (durmaq) – üz-üzə gəlmək, döyüşmək, vuruşmaq, toqquşmaq. □ Tanklar qabaqlaşdı. Elə bil, iki qoç kəllə-kəlləyə gəldi. (Ə.Vəl... Ətraflı
döyüşmək, vuruşmaq; toqquşmaq, mübahisə etmək, dirəşmək; ~ baş-başa gəlmək.... Ətraflı
1. Kəlləbəkəllə gəlmək – üz-üzə gəlmək, döyüşmək, vuruşmaq, toqquşmaq.
2. Məcazi mənada: kəlləbəkəllə gəlmək – mübarizə aparmaq.... Ətraflı
Neft buruqlarının və qüllə şəkilli başqa qurğuların təpəsində olan qaldırıcı çarx. □ Dolamaçarxın kəlləçarxı.... Ətraflı
Həddini aşmaq, ağ eləmək. □ Yığışdır özüvi, lap kəlləçarxa çıxdın a!... Ətraflı
