1. Sakit, səssiz, dinməz-söyləməz. □ Birdən Məcid Səmədə sarı dönüb, divar uzunu farağat oturmuş adamlara işarə etdi. (İ.Hüseynov).
2. Hərbi. Hərək... Ətraflı
Ərəbcədir, fəraqət kimi də işlədilir. Güman ki, fəqir (fağır) sözü ilə qohumluğu var. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Bax: farağat etmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Atların fərağət bağladı. (“Məhbub xanımın Çənlibelə gəlməyi”) (“Ağca Quzu”)... Ətraflı
bax: dinc durmamaq (oturmamaq).... Ətraflı
Dinc durmaq, şuluq salmamaq, başqalarını narahat etməmək.... Ətraflı