1. Dialekt. Paya, dəyənək; iri əl ağacı.
2. Bax: budamaq.... Ətraflı
Meyvəçilikdə və dekorativ bağçılıqda əsas aqrotexniki tədbirlərdən biri.
Meyvə ağaclarını payızda yarpaqlar töküləndən sonra, şaxtasız qış günlərində və yazda, meyvə kollarını isə payızda budamaq m... Ətraflı
Bax: bıdama-bıdama. □ Məhləmizdən bu il budama-budama qardalı götdüx' (Tovuz).... Ətraflı
1. Ağacın, kolun quru və ya artıq budaqlarını kəsmək, ya qısaltmaq. □ Yaz gələndə ağacları budayırlar ki, yaxşı inkişaf etsin.
2. Məcazi mənada: dö... Ətraflı
Bud (“çıxıntı” mənasında) sözündən -a şəkilçisi vasitəsi ilə düzəlmiş feildir. Budaq sözü ilə qohumdur. Buda-maq “budağı kəsmək” deməkdir. “Bud” ayaqların ayrıldığı yerdir. “Budaq” ağacdan ayrılan hissədir. Bud, budamaq, budaq sözlərinin kökü eynidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Məcazi mənada: döymək, vurmaq, əzişdirmək // öldürmək, doğramaq, kəsmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Hov-hov deyib bu meydana gələndə,
Qoç igidlər bəlli olur meydanda,
Çəkər, qılınc, yoldaş üst... Ətraflı
Bax: bıdamax. □ Ürəyin nə qədə isder Abbas Vəliyi budadı (Borçalı); Qolu ağrıtınca budadı (Qax); Ə:, ay insafsız, nə:n budo:ysun onu? (Gədəbəy); Çox danışma ə, duruf səni buduyaram (Hamamlı); Ollar... Ətraflı
məc. Parçalayıb yemək, kobud şəkildə yemək, gözünə təpmək. □ Vallah, elə buduyurdu, elə bil, daldan alamançı geliy.... Ətraflı
