Otsuz, bitkisiz düz yer; səhra, çöl (bəzən, çöl-biyaban şəklində işlənir). □ Məcnunun bəxtiyar və gənc yaşında; Axır qərargahı oldu biyaban. (S.Vur... Ətraflı
Otsuz, bitkisiz düz yer; səhra, çöl. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Pərizad xanım gəlib bir biyaban səhrada dərin dərənin içində bir cığır çəkdi, dedi:
– Əmioğlu, nə oxumusan gətir bu cığırın için... Ətraflı
Arxaizm. Biyabanları dolaşan avara. □ Mərdlə gəzən mərd olar, namərdlə gəzən biyabangərd olar. (Atalar sözü)... Ətraflı
