Ləpəsi çətin çıxan (qoz). □ Bu qozdar çərtdi, yeməy olmur (Şuşa); Aldığım qozun hamısı çərtdi, içi çıxmır (Ağdam).... Ətraflı
Hirslənmək, hövsələdən çıxmaq. □ Salmanın sözü Məmişin xoşuna gəlmədi, birdən çərtdədi.... Ətraflı
1. Bıçaq və s. iti alətin ucu ilə üstü azacıq kəsilmək.
2. Yonulmaq. □ Dəmirov bir dəstə çərtilmiş karandaşı qabağına qoyduqdan sonra kresloya əylə... Ətraflı
Bax: çertmax. □ Sudan çıxannan sora toxum ta ki, gözdü:rux çərtir, çərtənnən sora səpirux.... Ətraflı
1. Bax: çərtmək.
2. Taxtanın, ağacın, metalın və s.-nin səthindən itiuclu alətlə azacıq kəsib götürmə; kərtik. □ Sırğa və qolbaqların bəzəyində döy... Ətraflı
Dayaq. □ Alma əmzim-əmzimdi, altdan çərtmə vurulmasa sınajax.... Ətraflı
Bax: çertmə. □ Mənim çərtməmə bir sərçə düşüb.... Ətraflı
İtiləmək. □ Bağlo:ci <ülgücü> çərtəndə daşdan ot parrardı (Cəlilabad).... Ətraflı
Deşmək, qan almaq. □ Çıvam çərtmə, vaxdında özi deşiləcəg (Salyan); Uşəğ qızməli <qızdırmalı> olanda çərteylər (Yardımlı).... Ətraflı
1. İti bıçağın və ya başqa iti alətin ucu ilə yaranın və s.-nin üstünü azacıq kəsmək. □ Həkim yaranı çərtib, irini çıxardı.
2. Keçmişdə qan almaq v... Ətraflı
