1. İş, həyat şəraiti ilə bir-birinə yaxın olan adamlar; rəfiq. □ Məktəb yoldaşları. Cəbhə yoldaşları. İş yoldaşı. Uşaqlıq yoldaşı. Yoldaşı yoldaşda... Ətraflı
Biri ilə birlikdə yola çıxmaq, yol getmək; yol gedən bir adama qoşulmaq.... Ətraflı
Yoldaş sevən, yoldaş, dost üçün canı yanan, yoldaşa sədaqətli. □ Yoldaşcanlı adam.... Ətraflı
Yoldaşcanlı olma, yoldaşının qeydinə qalma, yoldaşa bağlılıq.... Ətraflı
Yoldaş kimi, dost kimi, yaxın adam kimi; səmimi. □ Yoldaşcasına demək. Yoldaşcasına hərəkət etmək.... Ətraflı
“Yoldaş” sözünün nəvaziş forması. □ Yoldaşcığazım azarlayıb.... Ətraflı
Bir-biri ilə yoldaş olmaq.... Ətraflı
1. Yoldaşı, rəfiqi, dostu olan. □ Sallan, qələm qaşlı, yanı yoldaşlı; Qalmışam ataşlı, mən başıdaşlı... (Aşıq Ələsgər).
2. Zərf kimi: təkbaşına yox... Ətraflı
1. Yoldaşlar arasındakı əlaqə əsasında əmələ gələn yaxınlıq; dostluq. □ Yoldaşlıq duyğusu. Yoldaşlıq vəzifəsi. Yoldaşlıq münasibəti.
2. Yol, səfər... Ətraflı
Uşaq oyunu adı. □ Ay uşaxlar, gəlin yoldaşsənikimapardı oynuyax (Tərtər).... Ətraflı
Heç bir yoldaşı, dostu olmayan; tək. □ Yoldaşsız adam.... Ətraflı
Yoldaşı, dostu olmama, yoldaşı, dostu olmayan adamın hal vəvəziyyəti; təklik. □ Hərgah danışmıram, ona da səbəb yoldaşsızlıqdır. (S.S.Axundov).... Ətraflı
Yoldaş kimi, dost kimi. □ Yoldaşvarı adam.... Ətraflı