1. Atın (və bəzi heyvanların) boynunun üst hissəsində bitən uzun tüklər. □ Əli ilə atın üzünü, gözünü, yalını, sağrısını tumarladı. (“Koroğlu”).
2.... Ətraflı
Coğrafiya. Hündür bir yerin təpəsi; dikdir, yoxuşun başı. □ Yol ötdüm, çıxdım yala; Nahaqdan düşdüm qala; Əyil üzündən öpüm; Candan çıxsın dərd-bəl... Ətraflı
1. İtə verilən horra halında yemək. □ İt yalı.
2. Məcazi mənada: çox dadsız, keyfiyyətsiz, duru yemək haqqında.... Ətraflı
Atın yalı (yalmanı) ifadəsini işlədirik. Burada yal “tük”, “qıl” mənasında işlədilib. Mənbələrdə rusca “седой” mənasını verən ağyal sözü var. Yalman kəlməsi “qıl” (yal) çoxluğu deməkdir. Belə məlum olur ki, yal sözü qıl sözünün dəyişmiş formasıdır, yalman isə “qıl çoxluğu”dur. (Bəşir Əhmədov. Eti... Ətraflı
Atın (və bəzi başqa heyvanların) boynunun üst hissəsində bitən uzun tüklər; yalman. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Ərzurumun bazarına varanda
Məqamda düşmanı atmağın gərək.
Gördün ki, mətləbin başa... Ətraflı
Hündür bir yerin təpəsi, dikdir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Ağqayanın düşmən keçməz keçidi,
Güllü yalın cüt bulağı gözəldi!
(“Mərcan xanımın Çənlibelə gəlməyi”) (... Ətraflı
Bəzi heyvanların boynunda olan uzun tüklər; yal. □ Hacı kürkünün sol çiynini yuxarı atıb, ata yaxınlaşdı. Onun qaşqasını, yal-yalmanını tumarladı.... Ətraflı
Dağın yal və yamacları. □ ...yal-yamaca baxıb başını qaşıdı, məhəccərə söykənib dərin sükuta getdi... (S.Rəhimov).... Ətraflı
yaltaqlanmaq, yarınmaq; ~ qılığına girmək.... Ətraflı
Yalamağa məcbur edilmək. □ Qoyuna, qoça qənd verilir, duz yaladılır, su içirdilirdi. (Mir Cəlal).... Ətraflı
Yalaf-yalaf yanmaq: od kimi, alov kimi qızarmaq, al rəngdə olmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Rəngi yalaf-yalaf yanır, ay xəcalətindən üzünü bürümüş, gün utandığından buludların arxasına keçmişdi... Ətraflı
Od kimi qızarmaq. □ Elə gözəl qızdı kı, yanaxları yalaf-yalaf yaner.... Ətraflı
Mal-qaranın boğazı, xirtdəyi. □ Yalağatüşən haramdı, onu yeməzdər (Gəncə); Qoyunun yalagatüşənini itə tulla (Karvansaray).... Ətraflı
