1. Bir-birinə yaxın vəziyyətdə, bir-birinin yanında; yanbayan, yan-yan, həmhüdud, həmsərhəd. □ Yanaşı oturmaq. Yanaşı qoymaq. Yanaşı getmək. Yanaşı... Ətraflı
1. Yanaşmaq, yaxınlaşmaq mümkün olmayan, yanına varıla bilməyən; əlçatmaz. □ Yanaşılmaz bir yer.
2. Yaxınına getmək mümkün olmayacaq dərəcədə sərt... Ətraflı
Yanaşmaq, yaxınlaşmaq mümkün olmama; əlçatmazlıq.... Ətraflı
Yanaşı, bitişik; yanaşmış, bitişmiş vəziyyətdə.... Ətraflı
Yanaşı olma, yanbayan olma; bitişiklik.... Ətraflı
Tərəflərdən birinin heç bir qrammatik şəkilçi qəbul etmədən digər tərəflə bağlanması. □ Yanaşma əlaqəsi özünü daha çox birinci növ təyini söz birləşmələrində və zərflə feil arasındakı əlaqədə göstərir; məs.: mobil telefon, ikinci sıra, səlis danış... Ətraflı
1. Yaxınına, yanına gəlmək; yaxınlaşmaq, yanbayan olmaq. □ O, mənə yanaşıb qolumdan tutdu. Birisi ona yanaşıb nə isə dedi. Ata qabaqdan yanaş, itə... Ətraflı
Əsli yanlaşmaq olub, “yan almaq, yanı ilə getmək” deməkdir. Təhrif nəticəsində söz yanaş formasına düşüb. İkinci yozum da mümkündür: qan ismindən qan-a-maq feili əmələ gəldiyi kimi, yan sözündən də yan-a-maq kəlməsi düzələ bilər. -ş şəkilçisi qayıdış növü bildirir (müqayisə et: büz-üş-mək, sür... Ətraflı
Bax: yalav. □ Yanava haçar qoymuşam, ver mana (Laçın); Qapı:n yanavın çox vaxd daşdan hörəllər (Culfa).... Ətraflı
Yanbaş atmaq – boyun qaçırmaq, danmaq.... Ətraflı
Omba, yan. □ ...Əminə əllərini yanbızlarına vurdu. (Ə.Əbülhəsən).... Ətraflı
Yanbızı (yanı) ilə itələmək, vurmaq.... Ətraflı
Yan və bud kəlmələrindən əmələ gəlib: yanbud kimi olub, sonra son samit dəyişib. Yanbuz “budun yan tərəfi” deməkdir. İkinci ehtimal da ola bilər: söz mənbələrdə yanbaş şəklində də verilib, “ayağın yan tərəfinin yuxarı (baş) hissəsi” kimi açılanıb. Yanbaş isə təhrif nəticəsində yanbuz formasını... Ətraflı
