1. Yaba ilə otu, samanı və s.-ni götürüb bir yerə yığmaq, toplamaq, yaxud atmaq.
2. Yaba ilə vurmaq.... Ətraflı
Yaba ilə qaldırılmaq, toplanmaq, atılmaq.... Ətraflı
Yaba ilə bir-birini vurmaq; dalaşmaq. □ Şərti şumda kəs, xırmanda yabalaşma. (Atalar sözü).... Ətraflı
Yaba ilə yığdırmaq, atdırmaq, qaldırmaq.... Ətraflı
Yabası olan, əlində yaba tutmuş. □ Belli, dəhrəli, yabalı, külünglü, kürəkli adamlar bir-birinə qarışmışdılar. (Ə.Vəliyev).... Ətraflı
Yabanın götürə bildiyi miqdar (adətən rəqəmlərlə). □ İki yabalıq ot.... Ətraflı
Çöl, biyaban, insan yaşamayan yer. □ ..Yabana hürən köpəklərin xırxırı, hürüşü kəsmə-kəsmə eşidilirdi. (S.M.Qənizadə).... Ətraflı
1. Özgə, yad. □ Yabançı adam. Yabançı ölkələr.
2. Tanış olmayan, aşna olmayan. □ Oxuya bilməzsən, çünki bu hərflər artıq sənə yabançıdır. (C.Cabbar... Ətraflı
Yadlıq, özgəlik; yabançı adamın halı.... Ətraflı
1. Çöldə özbaşına bitən; vəhşi, cır. □ Yabanı bitki. Yabanı çiçək. Yabanı meyvə. Yabanı armud.
2. Əhliləşməmiş, vəhşi, yırtıcı. □ Yabanı pişik. Yab... Ətraflı
Vəhşiləşmək, yabanı hala düşmək; cırlaşmaq.... Ətraflı
