1. İşıqlı, aylı, mahtab. □ Aydın gecə. Aydın səma.
2. İşıqlı, nurlu, işıqsaçan; parlaq.
3. Buludsuz, açıq, təmiz. □ Aydın səma. Aydın hava.
4. H... Ətraflı
Bu, ay və dın (işıq, səhər) sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlib, “ay işığı” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
aydın sözünün dilimizdə bir neçə anlamı vardır:
1.İşıqlı, nurlu, işıqsaçan, parlaq; 2. Ay işığı, aylı; 3. Aşkar, anlaşılan, məlum olan, bilinən, yaxşı seçilən, eşidilən, görünən; 4. Buludsuz, açıq... Ətraflı
Aydınlaşdırmaq, aşkar etmək, bəlli etmək, müəyyənləşdirmək.... Ətraflı
Aydınlaşmaq, açılmaq; buluddan, çəndən təmizlənmək.... Ətraflı
mürəkkəb adların tərkibində işlənən Aydın adı və arxaikləşmiş bay titulunun birləşməsindən əmələ gəlmiş şəxs adıdır.... Ətraflı
Aydın surətdə, açıq-aydın, lap aydın. □ Səs aydınca eşidilir.... Ətraflı
Aydınlıq olmaq, açılmaq, buluddan və s.-dən təmizlənmək.... Ətraflı
Bax: aydınlaşdırılmaq.... Ətraflı
Aydın edilmək, aşkar edilmək, müəyyən edilmək, izah edilmək.... Ətraflı
Bax: aydınlaşdırmaq.... Ətraflı
Mürəkkəb cümlənin tərkib hissələri, eləcə də həmcins üzvlərlə ümumiləşdirici sözlər arasında əlaqə yaratmağa xidmət edən bağlayıcılar. □ Aydınlaşdırma bağlayıcıları bunlardır: yəni, yəni ki, məsələn, ki, belə ki. Yəni, yəni ki, məsələn bağlay... Ətraflı
Tabesiz mürəkkəb cümlənin tərkib hissələri, eləcə də həmcins üzvlərlə ümumiləşdirici sözlər arasında məna əlaqələrindən biri. □ Aydınlaşdırma məna əlaqəsində tərkib hissələrdən birində (əvvəlincisində) ifadə olunan fikir digər (ikinci) tərkib hiss... Ətraflı
Aydın etmək, aşkar etmək, müəyyən etmək, bəlli etmək, açmaq, izah etmək. □ Vəziyyəti aydınlaşdırmaq.... Ətraflı
1. Aydınlıq olmaq, açılmaq, buluddan və s.-dən təmizlənmək. □ Göy üzü aydınlaşdı. Axşamdan hava buludlu idi, səhərə yaxın aydınlaşdı.
2. Aşkar olma... Ətraflı
