1. Ağacda və başqa bitkilərdə yenicə cücərən göy qabıqlı incə budaqların hər biri; pöhrə. □ Söyüdün zoğları.
2. Ağacın və başqa bitkinin yer altın... Ətraflı
Zolaq (kərəntinin biçdiyi otun əmələ gətirdiyi zolaq). □ Kərənti piçer, zoğ qayrer (Borçalı).... Ətraflı
vurmaqla bədəndə zolaq kimi iz buraxmaq.... Ətraflı
1. Yeməli, qırmızı meyvəsi olan bərk oduncaqlı ağac (kol). □ Zoğal 5-6 metr hündürlükdə, qışda yarpağı tökülən kol və ya ağacdır.
2. Bu ağacın xır... Ətraflı
Zoğal və ya zoğal qurusu ilə bişirilən aş.... Ətraflı
Zoğal rəngində, tünd-qırmızı. □ Zoğalı parça.... Ətraflı
Dialektlərdə “çox danışmaq”, “boşboğaz” anlamlarında işlənir. Zoğal sözü ilə heç bir əlaqəsi yoxdur. Sözün əsli kövşəmək kəlməsinə gedib çıxır (çənəsini boş qoymamaq). Gövşək zəminində təhrif yolu ilə gəvəzimək, onun da təhrifi nəticəsində zəvzəhləmək yaranıb və axırıncı kəlmə yenə təhrif nəticəs... Ətraflı
Uzunçuluq etmək, boş-boş danışmaq. □ Ə:, sən dədənin goru, az zoğalla, baş-beynim getdi (Şuşa).... Ətraflı
Çoxlu zoğal ağacı bitən yer, zoğal ağacları bol olan yer.... Ətraflı
1. Zoğ atmaq, zoğ vermək, ağacın kökündən zoğlar çıxmaq.
2. Yerə yeni kök atmaq.... Ətraflı
Öz-özünə zoğ atmaq, cücərib çıxmaq, uzanmaq, boy atmaq; pöhrələnmək.... Ətraflı