1. Toxunmaq, yaxud bərk bir şey dəymək nəticəsində bir şeydə əmələ gələn əzik yeri, qopuq, qəlpə, çatdaq və s. □ Bu stəkanın zədəsi var.
2. Meyvəl... Ətraflı
Farsca zədən (vurmaq) məsdəri ilə kökdaşdır, qrammatik əsası zən sözüdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Toxunaraq və ya toxunduraraq zədə vurmaq, xarab etmək, şikəst etmək, yaralamaq, əzmək, çatlatmaq və s. □ Əvvəl bir ox ilə heyvanın başını zədələmiş... Ətraflı
Bax: zədələndirmək.... Ətraflı
“Zədələnmək” feilinin icbar növü.... Ətraflı
Bir şeyə toxunmaq və ya bir şey dəymək nəticəsində bir yeri əzilmək, zədə dəymək, zədə əmələ gəlmək, yaralanmaq, şikəst olmaq. □ Doludan almalar ağ... Ətraflı
1. Zədəsi olan, zədə dəymiş; əzik. □ Zədəli yer.
2. Məcazi mənada: yaralı. □ Bu əllər yad əlidi; Köməyim dad əlidi; Gedirsən, tez qayıt gəl; Ürəyi... Ətraflı
Zədəli şeyin hal və keyfiyyəti.... Ətraflı
Yaralı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğluyam, bilməm nədən,
Qara bağrım oldu zədən,
Eyvazdımı dara gedən?
Yaralarım deşdi sandım.
(“Durna teli”) (İ.A., B.A.)... Ətraflı
Zədəsi, nöqsanı, əziyi olmayan; bütöv, saf. □ Zədəsiz meyvə.... Ətraflı
Zədəsi olmama, bütövlük, tamlıq.... Ətraflı
