1. Vuruş, zərbə. □ Günəş şüalarından düzgün istifadə etmədikdə, dərinin yanması, ümumi əzginlik, Günəş vurğusu kimi hallar baş verə bilər. (Babayev... Ətraflı
Dilçilik. Kəlmədə müəyyən səsin (səslinin) ucalması və bunun üçün o səsin və ya hərfin üzərinə qoyulan işarə. □ Vurğu işarəsi.... Ətraflı
Sözlərdəki hecalardan, cümlələrdəki sözlərdən birinin daha güclü, daha ucadan tələffüz edilməsi. □ V. televiziyada və radioda mətn oxunuşu zamanı... Ətraflı
Sözdəki hecalardan birinin daha qüvvətlə deyilməsi. Məsələn, «poeziya» sözündə vurğu 2-ci hecaya, «diaqram» sözündə sonuncu hecaya düşür.... Ətraflı
Sözdə hecanın, cümlədə sözün digərlərinə nisbətən daha yüksək səs tonu ilə tələffüzü. Nəzmdə ahəngdarlığın yaranmasında V. mühüm rol oynayır. V. sözlәri әhәmiyyәtinә görә fәrqlәndirir, şeirin vәznini tәyin edir.... Ətraflı
Üzərində vurğu (vurğu işarəsi) olan. □ Vurğulu hərf.... Ətraflı
1. Vurulmuş, aşiq olmuş, həddindən artıq sevən; məftun. □ Zəfər sözünün də vurğunuyam mən; Günəşdən ucadır onun bayrağı! (S.Vurğun).
2. İflic, beyi... Ətraflı
Bax: vırqın. □ Vurğunun güjdü yəlsin, a pis adam (Gədəbəy); Uşağı vurğun vuruf (Mingəçevir).... Ətraflı
Dilçilik. Vurğusu olmayan. □ Vurğusuz heca.... Ətraflı
Dilçilik. Vurğu olmaması.... Ətraflı
