1. Bir şəxsin üzərinə qoyulan və onun mütləq yerinə yetirməli olduğu iş; borc. □ Arxın üstündən atılmış bu ağac körpü vəzifəsini görür.
2. Bir idar... Ətraflı
Cəm forması vəzayefkimidir, ərəbcədir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
ərəb. vazifa sözündən olub, bir adamın üzərinə qoyulmuş, onun hökmən yerinə yetirməli olduğu iş, xidmət, öhdəlik, birisinin öhdəsində olan iş, səlahiyyətlər, rəsmən yerinə yetiriləsi tapşırıq, qull... Ətraflı
1. Vəzifəsi olan, etməyə borclu olan.
2. İsim kimi: vəzifə sahibi.
3. Vəzifəli.... Ətraflı
Müəyyən vəzifəsi olan, müəyyən vəzifə ilə bağlı olan. □ Dəmirov bir vəzifəli şəxs kimi bu dağları çıxmışkən kolxoz fermalarına baş çəkməli, çobanla... Ətraflı
Daimi, müvəqqəti olaraq və ya xüsusi səlahiyyət üzrə hakimiyyət nümayəndəsi funksiyalarını həyata keçirən şəxs. □ Sərəncam vermək və ya icrası məc... Ətraflı
Vəzifə sevən, böyük vəzifə üçün can atan; öz vəzifəsinin artmasını və öz şəxsi müvəffəqiyyətlərini ictimai işin mənafeyindən üstün tutan. □ Vəzifəp... Ətraflı
Böyük vəzifəyə can atma; öz vəzifəsinin artmasını və öz şəxsi müvəffəqiyyətlərini ictimai işin mənafeyindən üstün tutma.... Ətraflı
Öz vəzifəsini yaxşı bilən, öz vəzifəsini sevən və yaxşı yerinə yetirən. □ Mən idarəmdədə özümü ən doğru vəzifəşünas bir məmur bildirdiyimdən, bəxti... Ətraflı
Arxaizm. Öz vəzifəsini yaxşı bilmə, öz vəzifəsini sevmə və yaxşı yerinə yetirmə.... Ətraflı
