Əhvalı pozğun, tutqun, pərişan, bir şeydən inciyərək pozulmuş, məyus olmuş, incimiş; incik. □ Rüstəm kişi acıqlı, pərt və fikirli idi. (M.İbrahimov).... Ətraflı
Güman ki, pörtmək sözü ilə qohumdur (adam pərt olanda sifəti sanki pörtür). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Bir söz deməklə utandırmaq, yaxud qəlbinə toxunmaq; məyus etmək, əhvalını pozmaq, ruhən incitmək.... Ətraflı
Müəyyən səbəbdən – sözdən, hərəkətdən, məyus olmaq, əhvalı pozulmaq.... Ətraflı
Pərt halda. □ Pərt-pərt danışmaq.... Ətraflı
Pərtim-pərtim doğramax: iri-iri doğramaq. □ Əti pərtim-pərtim doğrayıbsan.... Ətraflı
Bir səbəb (söz, hərəkət və s.) üzündən pərt olmaq, ürəyi sınmaq, məyus olmaq, tutulmaq, qanı qaralmaq. □ Mehribanın sözündən pərtləşdi. (S.Hüseyn).... Ətraflı
Pərt olmuş adamın halı; məyusluq, inciklik, qanıqaralıq. □ Sübhanverdizadənin pərtliyi get-gedə artırdı. (S.Rəhimov).... Ətraflı
