1
Oxucuda (tamaşaçıda) xeyirxahlıq, paklıq duyğuları, gələcəyə ümid, islah olunmaq arzusu yaradan faciəvi sonluq; tragizmin yüksək forması. Bu termini elmə ilk dəfə Aristotel (“Poetika”) gətirib. Fəlsəfədə, etikada, təbabətdə müxtəlif mənalar kəsb... Ətraflı
