Ovuc, əlin içi, aya. □ Bir az kənarda bir övrət çömbəlib və çənəsini hər iki əlinin kəfəsinə qoyub qaşqabaqla Əhmədin ağlamasına tamaşa edirdi. (C.... Ətraflı
Əlin içi. □ Əlimin kəfəsi yanıf (Zəngilan); Biz əlin içinə kəfə deyərıx (Ordubad).... Ətraflı
Örkən. □ At yükünün kəfəsini çək.... Ətraflı
Tərkləşmək, ikilikdə bir ata minmək. □ Əhmədnən Məmməd kəfəlləşdilər (Zərdab).... Ətraflı
1. Meyitin sarındığı ağ, bez. □ Kəfən oğrusundan adamlıq ummazlar. (Atalar sözü).
2. Arxaizm. Zəvvarların, dindar, mövhumatçı müsəlmanların dini ay... Ətraflı
Ərəbcədir, əsli “saban”dır (ruslarda savan kimi işlədilir). Bağdad yaxınlığındakı Savan şəhərində istehsal edilən parçanın adından götürülüb. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
ölümündən az müddət keçmiş.... Ətraflı
ağır, təhlükəli xəstəlikdən qurtarmaq; təhlükədən xilas olmaq; ~ o dünyanı görüb gəlmək (qayıtmaq), ölümdən dönmək (qayıtmaq).... Ətraflı
ölüm riskinə baxmadan mübarizəyə girişmək; ~ ölümü gözə almaq, ölümü gözünün altına almaq.... Ətraflı
Meyiti kəfənə bürümək, kəfənə tutmaq. □ Ölüyü kəfənləmək.... Ətraflı
Kəfənə bürüdülmək, kəfənə tutulmaq.... Ətraflı
1. Kəfəni olan; kəfənlənmiş. □ Kəfənli meyit.
2. Boynuna kəfən salmış, kəfən geymiş. □ Arxadan sükut içərisində kəfənli zəvvarlar gəlirlər. (Ə.Məmm... Ətraflı
1. Kəfənə yarar, kəfən üçün işlədilən parça. □ Pambığın hər qozası düşmənə; Olmalı bir kəfənlik. (R.Rza).
2. Sifət kimi: kəfənə yarar, kəfən üçün i... Ətraflı
1. Kəfəni olmayan, kəfənlənməmiş. □ Kəfənsiz meyit.
2. Zərf kimi: kəfəni olmayan, kəfənlənməmiş. □ Meyiti kəfənsiz basdırmaq.... Ətraflı