1. İri, girdə, qalın çörək; qalac. □ Qoca qarağacın köhnə qabığı quru kömbə çörəyə oxşayırdı.. (Mir Cəlal).
2. İsim kimi: küt getmiş xəmirdən kül ü... Ətraflı
Arxaizm. Kömbə bişirib satan adam; çörəkçi. □ Dəyirmançının şahidi kömbəçi olar. (Atalar sözü).... Ətraflı
Dodağı kömbə kimi, yöndəmsiz, qalın. □ Kömbədodaq adam.... Ətraflı