1. Dilənmək yolu ilə dolanan adam; yolçu. □ Doğrusu budur ki, mən dilənçi... deyiləm. (Ə.Haqverdiyev).
2. Məcazi mənada: daim ondan-bundan şey istə... Ətraflı
Kökü “dil”dir. Dilən isə feildir və feil –çi şəkilçisi qəbul edə bilmir. Bəs necə olub? Udlaq, qırxlıq, əmlik, satlıq kimi sözlərdə də belə “səhvlər” özünü göstərir. Dil ismindən diləmək feili ondan dilək sözü, nəhayət, diləkçi kəlməsi yaranıb. Deməli, sözün əsli diləkçidir. Türkmən dilində indi... Ətraflı
dilançi sözündən olub, yoldarizdə dilənməklə dolanan, yolçu, həmçinin çox yoxsul, heç bir şeyi olmayan birisi anlamlarını ifadə edir. Dilənçi kişi adı məişətimizdə nadir şəxs adlarındandır.... Ətraflı
borca düşən, yaxud kasıb, səfalət içində yaşayan adamdan borc istəmək.... Ətraflı
Bax: dilənçiləşdirilmək.... Ətraflı
Dilənçi halına salınmaq.... Ətraflı
Bax: dilənçiləşdirmək.... Ətraflı
Dilənçi halına salmaq, bütün var-yoxundan məhrum etmək.... Ətraflı
Bax: dilənçiləşmək.... Ətraflı
Dilənçi halına düşmək, bütün var-yoxu əlindən çıxmaq.... Ətraflı
Dilənçinin peşəsi; yolçuluq. □ Özgə kölgəsinə niyə sığındın; Səni alçaltmırmı bu dilənçilik? (B.Vahabzadə).... Ətraflı
Dilənçiyə verilən pul və s.; sədəqə.... Ətraflı
