Bax: deyə.... Ətraflı
Dialekt. Vəsiyyət, son ürək sözü.... Ətraflı
Borc. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Dəmirqapı Dərbənddə Ərəb paşanın qızı Möminə xanım boynuma deyin salıb, gərək gedəm onu gətirəm. (“Koroğlunun Dərbənd səfəri”) (İ.A.,B.A.)... Ətraflı
Borc. □ Bu mənim boynumda deyindi (Bərdə); Mənim ona deyinim yoxdu (Qazax); Bir deyin də qoydun mə:m boynuma (Basarkeçər).... Ətraflı
Günah, təqsir. □ Deyinim, babalım boynuna olsun, əyər gəlməsən (Bərdə).... Ətraflı
Arzu, dilək. □ Deyinim var, o baş tutsa, qonaxlıx verəjəm.... Ətraflı
Deyə. □ Hər bazar günü bazara adam çox yığışır deyin, mən Şükürnən orda görüşdüm (Kəlbəcər); Sən gəlməmişdin deyin, anam sakit otumurdu (Kürdəmir).... Ətraflı
Deyinməyə məcbur etmək, deyinməsinə səbəb olmaq.... Ətraflı
Çox deyinən, hər şeydən ötrü danışan. □ Deyingən adam. Arvadın deyingəni kişini tez qocaldar. (Atalar sözü).... Ətraflı
Kökü demək feİlindən ibarətdir. -in şəkilçisi qayıdış növü, yəni leksik vahid düzəldir. -gən şəkilçisi feildən sifət düzəldir (xatırladım ki, qayıdiş növ leksik vahid olmasa, -gən şəkilçisini qəbul edə bilməzdi. Ona görə də feil növlərinin leksik vahid olub-olmaması barədəki mübahisələri yersiz h... Ətraflı
Deyinmək xasiyyəti. □ Deyingənlik pis xasiyyətdir.... Ətraflı
Narazılığını bildirərək danışmaq, söylənmək, şikayətlənmək. □ O öz-özünə deyinirdi... (Mir Cəlal).... Ətraflı
