1. Kağız, parça kimi şeyləri qıraqlarından dartaraq parça-parça, doğram-doğram etmək. □ Külək getməsinə mane olub paltarını sanki cırmaq istəyirdi.... Ətraflı
Bax: caynaq.... Ətraflı
Biri qaçıb aradan çıxanda deyilir: cırdı (yəni əkildi). Bu söz cıdır kəlməsi ilə qohumdur. Mənbələrdə cıdır kəlməsi “uzaqlaşmaq”, “qaçmaq” mənasında verilib. Cırmaq da buna tam uyğun gəlir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Cırmaq atmaq, dırnağı ilə dərisini qopartmaq. □ Axı pişiyi dara qısnarsan, qayıdıb adamın üzünü cırmaqlar. (Ə.Abbasquluyev).... Ətraflı
Kökü cırmaq feilidir, -maq şəkilçisi onu məsdərə çevirib. Mənbələrdə tarma (когти, лапа), tarmaq (царапать) sözləri də mövcuddur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Bir-birinə cırmaq atmaq, bir-birini cırmaqlamaq. □ Uşaqlar cırmaqlaşdılar.... Ətraflı