1. Uğursuzluq, bədbəxtlik, müsibət, fəlakət, afət. □ Ona bəla üz verdi. Adam dilindən bəlaya düşər. (Atalar sözü).
2. Məcazi mənada: uğursuzluq, bə... Ətraflı
gözlənilmədən ağır vəziyyətə düşmək, bədbəxtliyə düçar olmaq.... Ətraflı
Arxaizm. Bəla görmüş, bəla çəkmiş, başına bəla gəlmiş; çoxlu bəla və müsibət görməklə təcrübə və sınaqdan çıxmış (adam).
Torpaq qarışıb daşlara, ev... Ətraflı
Fikrini gözəl, aydın, düzgün və inandırıcı sözlərlə ifadə etmək qabiliyyəti, danışıqda gözəllik, bədiilik, aydınlıq; natiqlik istedadı. □ Onun danı... Ətraflı
1) Sözün mənalı və gözəl olması, yerinə, məqamına görə işlənməsi, qulaq asanlara münasib olması. □ Bu cür danışmağı bacaranlara keçmişdə bəliğ deyilib. Orta əsrlər Şərq filologiyasında bəlağət üç fəndən ibarət xüsusi elm olub. Bu fənlər məani, bəy... Ətraflı
Özünü bəlağətli göstərməyə çalışan, danışığında yersiz olaraq çətin və qəliz sözlər işlədən (adam).... Ətraflı
1. Fikrini gözəl, düzgün, aydın və inandırıcı sözlərlə ifadə edə bilən, natiqlik istedadına malik olan.
2. İnandırıcı, gözəl və aydın bir surətdə i... Ətraflı
1. Bəlağətlə danışan, bəlağətli; fikrini gözəl və səlis ifadə edən.
2. Məcazi mənada: danışıqda a... Ətraflı
1. Əziyyətli; əzablı; iztirab və məşəqqətlə dolu. □ Bəlalı iş.
2. Müsibət və əziyyət çəkmiş, ağır günlər keçirmiş; uğursuz, bədbəxt. □ O şair mədh... Ətraflı
əziyyətinə dözmək, qatlaşmaq, cəzasını çəkmək.... Ətraflı
əziyyətə, müsibətə məruz qalmaq, çətin vəziyyətlə üzləşmək, başı ağrımaq; ~ evi yıxılmaq.... Ətraflı