1. Səs-küy, dava, dava-dalaş. □ Qalmaqal salmaq.
2. Dedi-qodu, söz-sov, cəncəl. □ ..Onun qalmaqalının qorxusundan hərgiz cürət edib bura ayaq basa... Ətraflı
Qal farsca qalidən (qışqırmaq, səs-küy salmaq) məsdəri ilə bağlıdır. -ma bizimdir və qədimdə və bağlayıcısının yerində işlədilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
nəyi isə bəhanə gətirərək dava-dalaş etmək, narazılıq bildirmək, səs-küy yaratmaq; ~ qovğa salmaq, dava salmaq.... Ətraflı
Daim qalmaqal salan adam. □ Bu müstəbid təbiətli adam eyni zamanda bir küçə qalmaqalçısı qədər ağzı-söyüşlü, tərbiyəsiz idi. (M. İbrahimov).... Ətraflı
Daim qalmaqal salma xasiyyəti; davakarlıq.... Ətraflı
Davalı, dava-dalaşlı, cəncəl. □ Qalmaqallı iş.... Ətraflı
Ayağı rütubət və palçıqdan qorumaq üçün adətən çəkmə, tufli və s. üstündən geyilən rezin ayaqqabı. □ Örtülü qaloş. Uşaq qaloşu.... Ətraflı
Yunan sözüdür, ayaqqabının bir növüdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
məcbur etmək, işini çətinləşdirmək, pis vəziyyətə salmaq; ~ divara dirəmək (qısnamaq).... Ətraflı
1. Mahuddan, keçədən, bezdən, yaxud dəmirdən və s.-dən hazırlanan baş örtüsü – papaq. □ Aşpaz qalpağı. Qaynaqçı qalpağı.
2. Müxtəlif şeylərin üstün... Ətraflı
1. Başına qalpaq qoymuş. □ Hər pillədə əlvan geyimli, xoruz qalpaqlı uzunsaqqallı bir qoca oturmuşdu. (Y.V.Çəmənzəminli).
2. Üstündə örtüsü, qapağ... Ətraflı
Köynəyin üstündən boyuna bağlanan enli lent; boyunbağı. □ Qalstuk bağlamaq. İpək qalstuk.... Ətraflı
