Xəncər, bıçaq və s. ilə vurulmaq, vurulub öldürülmək, yaralanmaq. □ İki dəqiqə çəkmədi ki, peylənmiş dəvə kimi nərə çəkib göyə qalxdı. (Mir Cəlal).... Ətraflı
Öhdəsinə alma, söz vermə, üzərinə götürmə; and. □ Nədən ləğv oldu peymanlar; Verildi odlu fərmanlar. (M.Ə.Sabir).... Ətraflı
Farscadır. “Müqavilə”, “bağlaşma”, “razılıq” deməkdir (əhd-peyman deyirlər). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
1. And, əhd.
2. Bağlaşma, razılaşma. Atam yanına gedirəm,
Oğlan, gəlib apar məni.
Səninlə peyman edirəm,
Oğlan, gəlib apar məni.
(“Şahzadə Bəhrəm”)... Ətraflı
1. And, əhd.
2. Bağlaşma, razılaşma. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Mən qoç Koroğluyam, çıxdım qalannan,
Ərzəmi götürüb divana gəldim.
Xotkarın oğluynan peyman eylədin,
Fikrimi zay etdim, imana gəld... Ətraflı
Bax: peymana. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Qoç Koroğlu deyər noldu,
Peymanım qan ilə doldu,
Gördün qənim güclü oldu,
Sal bir yana, qaç bir yana.
(Paris nüsxəsi, 10-cu məclis)... Ətraflı
Qədəh, piyalə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Peymanamdı dolhadolda,
Halqa zəncir bağlı qolda,
Məhbub xanım gözü yolda,
Tüpdağıdan, Tüpdağıdan!
(“Məhbub xanımın Çənlibelə gəlməyi”)... Ətraflı
1. Klassik ədəbiyyatda qədəh, piyalə mənalarında işlənmişdir. □ Sındırma qəlbini peymanə kimi. (M.Rahim).
2. Məcazi mənada: klassik ədəbiyyatda çax... Ətraflı
1. Qədəh, piyalə.
2. Çaxır, şərab. Dastanlarda 1-ci mənada rast gəlinir.
Gülgəz Pəri saralıban solunca,
Qaynayıban peymanələr dolunca,
Qoy gəlməsin Məhəmməd bəy gəlincə,
Gəlməsin Abbasım, Allah k... Ətraflı
1. Klassik ədəbiyyatda qabaqda gedən, rəhbər mənalarında işlənmişdir.
2. Klassik ədəbiyyatda dalınca gedən, arxasınca gedən mənalarında işlənmişdir.... Ətraflı
1. Anatomiya. Başın arxa tərəfi. □ Bayram... usta Pirəlinin...yoğun peysərinə baxırdı. (M.Hüseyn).
2. Vulqarizm. Qammaz, kobud adam (söyüş).... Ətraflı
Fars mənşəlidir, “boyunun arxa tərəfi” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı