1. Oynayan, bir yerdə durmayan, qərar tapmayan, daim hərəkətdə olan, tərpənən.
2. Rəqqas, kəfkir (saatda).
3. Məcazi mənada: oynaq.... Ətraflı
1. Oynaq şeyin hal və keyfiyyəti.
2. Oynaqlıq.... Ətraflı
Qeyri-rəsmi arvad, yaxud kişi; oynaş. □ Oynaşa ümid olan ərsiz qalar. (Atalar sözü).... Ətraflı
Qırğız dilində oynamaq feili “быть в любовных отношениях” kimi izah olunur. -Aş (-əş) isə birgəlik bildirən şəkilçidir. Mənası: “oyun yoldaşı” (məhəbbətlə bağlı) demək olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
1. Bir-biri ilə oynamaq; əylənmək. □ İki çəlimsiz körpə çarpayının üstündə oynaşırdı. (Y.V.Çəmənzəminli).
2. Eyni mənada heyvanlar, quşlar və s. ha... Ətraflı
Oynamağa məcbur etmək. □ Bəzən mötəbər adamların oğlunu yerindən qaldırıb toyda oynatdırardı. (H.Sarabski).... Ətraflı
1. Uşağı əlinə alaraq, atıb-tutaraq əyləndirmək, yaxud oyuncaq və başqa vasitələrlə məşğul etmək və beləliklə, özü də əylənmək. □ Körpəni oynatmaq.... Ətraflı
1. Oynayaraq, oynamaq vəziyyətində, rəqs edə-edə. □ Oynaya-oynaya oxumaq.
2. Məcazi mənada: asanlıqla, heç bir çətinlik çəkmədən. □ Tapşırığı oynay... Ətraflı
Orta əsrlərdə qərbi monqol tayfalarının (derbet, bait, torqut, xoşun və s.) ümumiləşdirici adı. O. XIII əsrdə Çingiz xana qarşı çıxsalar da, sonradan onun hakimiyyət... Ətraflı
Oyuq, koğuş. □ Bura çox oyruxdu (Qazax); Yağış başdəanda özümü verdim ağacın oyruğuna (Gədəbəy).... Ətraflı
Bax: ovşarramağ. □ Çovan keçiləri oyşarradı; Oyşarrasana keçiyi quş kimi.... Ətraflı
