Mah, fars, liqa ərəbcədir. Mənası “ayüzlü, sifəti aya bənzəyən” deməkdir. El arasında Məhluqə kimi də işlədilir. Rus dilindəki –ликый (məsələn, много-ликый) sözü də buradandır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
1. Xoruz və bəzi başqa quşların ayaqlarının arxasında sivri buynuz çıxıntısı. □ Xoruzun mahmızı sınıb.
2. Minik heyvanlarını mahmızlamaq üçün çəkmə... Ətraflı
Ərəb mənşəlidir, ata ayaqla zərbə vurmaq üçün dəmirdən hazırlanır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
1. Mahmızla basmaq, dürtmək. □ Asəf atını mahmızlayıb böyük bir qəsrin qarşısında durdu və sarayı tərif etməyə başladı. (M.S.Ordubadi).
2. Məcazi m... Ətraflı
Mahmızı olan, mahmız taxılmış. □ Mahmızlı çəkmədən gəlir çınqıltı; Aralıqda olur xırda pıçıltı. (H.K.Sanılı).... Ətraflı
Minik heyvanlarını mahmızlamaq üçün çəkmənin dabanına taxılan şişdişli kiçicik dəmir çarx. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)... Ətraflı
Əhməd, Həmid, Məhəmməd sözləri ilə Mahmud sözü kökdaşdır. Mənası “təriflənən, tərifəlayiq”deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
XVI–XVIII əsrlərdə İranda, Cənubi Qafqazda, xüsusilə də Azərbaycanda işlədilən gümüş sikkə. Bu sikkənin nominal dəyəri 100 mis dinara bərabər olub, ilk dəfə Səfəvi ş... Ətraflı
ərəb. mahmura sözündəndir. Mahmurə qadın adı süzgün, dalğın, axan, məst, xumar mənalarını ifadə edir.... Ətraflı
Mahmız; atı mahmızlamaq üçün çəkmənin dabanına taxılan şiş dişli kiçicik dəmir çarx. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)... Ətraflı
Atı sürmək üçün qarnına vurmaq, ata mahmız vurmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)... Ətraflı
