Qəbir; ölü qoyulan çuxur. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Baş ilə candan keçəndə,
Əcəl badəsin içəndə,
Sonsuz dünyadan köçəndə
Qəbir sıxar, ləhd inildər.
(“Koroğlunun Ərzurum səfəri”) (“Dəmirçioğlu... Ətraflı
Ərəbcədir, meyitin qoyulduğu çuxura deyirlər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Bərk qaçmaq, yerimək, yoxuş çıxmaq və s. nəticəsində, yaxud hərarətin təsirindən tez-tez və ağır nəfəs almaq, tövşümək (adətən heyvanlar haqqında).... Ətraflı
Lök (löh) – birhörgüclü dəvədir. Ləhləmək həmin dəvəyə bənzəmək deməkdir (yerişdə, nəfəs almaqda və s.). Ləhləmək beli büküb-düzəltməklə, iri addımlarla yeriməklə bağlıdır ki, bu da lökün təqlidini xatırladır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Ləhləmək (bir neçə heyvan bir yerdə). □ Qoyunlar ləhləşir.... Ətraflı
1. Ləhləməsinə səbəb olmaq, tövşütmək. □ Günün istisi yolçuları ləhlədir.
2. Məcazi mənada: birini yorulana qədər işlətmək, işlə yükləmək, əldən sa... Ətraflı
məc. Yormaq, təngnəfəs etmək. □ Sən öl, olları dünən piçində elə ləhlətmişəm ki, qıyamatatan unudammazdar.... Ətraflı
Ləhləyərək, tez-tez, ağır nəfəs ala-ala; tövşüyə-tövşüyə. □ Ləhləyə-ləhləyə gəlmək.... Ətraflı