Ətlənmək, kökəlib ətə dönmək, hərəkət edə bilməmək; atilləşmək.... Ətraflı
Bir iş üçün lazım olan şeylərin məcmusu. □ Dərs ləvazimatı. Səhnə ləvazimatı.... Ətraflı
Ərəbcə lazım sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Əxlaqsız, pozğun (adətən söyüş yerində işlənir). □ Ləvəndə qoşulan bəlayə düşər. (Atalar sözü).... Ətraflı
Fransız sözüdür, “əxlaqsız” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
1. Özbaşına.
2. Əyyaş.
3. Əxlaqca pozğun; əxlaqsız.
4. Səfil, macəraçı.
5. Gözəl, qəşəng.... Ətraflı
1. Avara, yaramaz (Qazax). □ Ləvənd oğlu ləvənd gəlif çıxmadı.
2. Bacarıqsız (Cəbrayıl). □ Məmməd işdə çox ləvənddi.... Ətraflı
Çox yeyən (adam). □ Bu ləvənd İsanın qarnı doymaz.... Ətraflı
İriayaqlı (adam).... Ətraflı
İçi qoz, turşu və s. doldurulmuş balıq və ya quşla hazırlanmış xörək.... Ətraflı
Lənkəranda içalat sözünün sinonimi kimi ləvərüvə kəlməsi işlədilir. Güman ki, ləvəngi onun dəyişmiş formasıdır (“içi doldurulmuş” deməkdir). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Mənasız-mənasız, boş-boş. □ Get bossanda işdə, bırda ləvəngi-ləvəngi danışma.... Ətraflı
Səfeh, gic, şüursuz, qanmaz. □ Ləvərə adamı ölsən də, başa sala bilməssən (Quba); Mınnan so:ra Mahmıda inanma, ləvərə:n biridi (İsmayıllı); Gədə lap ləvərədi ha, danışığına-zadına bax (Cəbrayıl).... Ətraflı
1. Gücsüz, zəif (Cəbrayıl, Kürdəmir, Quba).
2. Tənbəl (Cəbrayıl, Quba, Şuşa, Ucar, Zəngilan). □ Ləvərə Həsən həftədə bir addım atır (Ucar); Elman ləvərə uşaxdı (Cəbrayıl).... Ətraflı
1. Yarımçıq, vaxtından qabaq (doğulmuş) (Beyləqan, Füzuli, İmişli, Kürdəmir, Qara-kilsə, Quba). □ Asəfin inəyi ləvərə doğmuşdu, qalmadı, öldü (Füzuli).
2. Qabığı bərkiməmiş yumurta (Meğri, Şamaxı).... Ətraflı
Böyük daş parçası. □ O ləvərəni başua salaram.... Ətraflı
Qaydasından iri, böyük. □ Başmağ çox ləvərədi (Şəki).... Ətraflı
Boş, bikar.... Ətraflı
