1. Baş, başın təpə hissəsi, ortası. □ Kəlləsindən vurmaq. İşıqda kəlləsi parıldayırdı.
2. Əti çürüyüb tökülmüş baş sümüyü; qafa tası; qafa. □ Skele... Ətraflı
etiraz etmək, narazılıq bildirmək; ~ buynuz çıxarmaq.... Ətraflı
Yekə-yekə, böyük-böyük. □ Kəllə-kəllə danışmağ süzə qalıb (Şamaxı); Sə:n adətündü həməşə kəllə-kəllə danışmağ (Quba).... Ətraflı
1. Kəllə-kəlləyə gəlmək (durmaq) – üz-üzə gəlmək, döyüşmək, vuruşmaq, toqquşmaq. □ Tanklar qabaqlaşdı. Elə bil, iki qoç kəllə-kəlləyə gəldi. (Ə.Vəl... Ətraflı
döyüşmək, vuruşmaq; toqquşmaq, mübahisə etmək, dirəşmək; ~ baş-başa gəlmək.... Ətraflı
1. Kəlləbəkəllə gəlmək – üz-üzə gəlmək, döyüşmək, vuruşmaq, toqquşmaq.
2. Məcazi mənada: kəlləbəkəllə gəlmək – mübarizə aparmaq.... Ətraflı
Neft buruqlarının və qüllə şəkilli başqa qurğuların təpəsində olan qaldırıcı çarx. □ Dolamaçarxın kəlləçarxı.... Ətraflı
ifrat həddə çatmaq, həddi aşmaq, həddən artıq çox olmaq; ~ kəlləçarxa vurmaq.... Ətraflı
bax: kəlləçarxa çıxmaq.... Ətraflı
1. Kəlləçarxda işləyən fəhlə.
2. Çox yüksəklərdə işləməyi bacaran fəhlə, usta.... Ətraflı
Kəllədarrıx eləməx': dikbaşlıq etmək. □ Kəllədarrıx eləməynən kimə neyləjəx'sin kin?... Ətraflı
1. Nağıllarda gözü kəlləsində olan (canlı); təpəgöz. □ Qəhrəman altı-ayaq, kəlləgöz atını sürüb gözdən itdi.
2. Məcazi mənada: hirsli, tez qızışan,... Ətraflı
Gözü kəlləsində olan (canlı); təpəgöz. Əsli “Kitabi-Dədə Qorqud”a gedib çıxan bu obraza digər dastanlarımızda da rast gəlinir.
Demə, bu yer Kəlləgözün imiş... Bəli, Kəlləgöz pəhləvan biçənəyində... Ətraflı
Tez hirslənən, tez qızışan adamın xasiyyəti; hirslilik.... Ətraflı
1. Kəllə ilə döyüşmək, kəllə ilə vurmaq. □ Qoçlar bir-birini kəllələdilər.
2. Məcazi mənada: qəsdən incitmək.... Ətraflı