1. Kobud, qanmaz, ləyaqətsiz, tərbiyəsiz, ədəbsiz, zırrama, ağzıyava, ağzıpozuq. □ Heyvərə adam.
2. İsim kimi: kobud, qanmaz, ləyaqətsiz, tərbiyəsi... Ətraflı
Kobud, qanmaz, zırrama, ağzıyava. Dastanlarda yekə, zorba mənasında da işlədilir.
Qız bir heyvərə qaya götürüb dedi:
– Buradan getməsəniz, təpənizə bir daş salaram, yerə girərsiniz. (“İrvahım”)... Ətraflı
Kobud, qanmaz, zırrama, ağzıyava. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Bu mənalarla yanaşı, dastanda yekə, zorba mənasına da rast gəlinir.
Bu heyvərə oğlu heyvərə bir dəfə məni soyub bütün var-yoxumu əlim... Ətraflı
Bax: heyvərələnmək.... Ətraflı
Avara-avara gəzmək, avaralanmaq, veyillənmək. □ Küçələrdə heyvərələnmək.... Ətraflı
1. Qanmazlıq, kobudluq, tərbiyəsizlik, zırramalıq; sözünü, hərəkətini bilməmə; boşboğazlıq. □ Bir bölük boşboğazıq, heyvərəlik adətimiz; Doludur lə... Ətraflı
1. Varlandırmaq.
2. Doydurmaq, tox etmək. □ Getdin işladın, gatırdın, bizi heyzə elədin.... Ətraflı