hə

həvgə

Bax: həbgə. □ Vəli həvgəni eşşəyin üsdünə aşırdı (Cəbrayıl)....    Ətraflı

həvic

Yerkökü, kök....    Ətraflı

həvic

Xuruş....    Ətraflı

həvig

Hayıf....    Ətraflı

həvigi gəlməx'

Hayıfı gəlmək. □ Həvigim gəldi, atmadım....    Ətraflı

həvil

Sırtıq. □ O çox həvil adamdı....    Ətraflı

HƏVİL

Habil (bax: ad – HABİL) kişi adının təhrif olunmuş biçimidir....    Ətraflı

həvir

Bir-birinə öyrəşən və eyni şəraitdə böyüyən <itlər>. □ Həvir itdər olur ki, canavara güllə kimi təpilillər (Meğri)....    Ətraflı

həvir eləməx'

Qarışmaq. □ Çeyin qirəğində ərəvuç lap həvir eliy....    Ətraflı

həvirrəşməx'

Dostlaşmaq, yaxınlaşmaq, birləşmək, <hey­vanlara aiddir >. □ İki-üş zırpı itdi, həvirrəşib düşmüşdü üsdümə (Zəngilan)....    Ətraflı

həviş

Nəm, yaş. □ Odun həvişdi, yanmır (Cəbrayıl)....    Ətraflı

həvix'

Bax: həvig. □ Həvix' sənnən (Şahbuz)....    Ətraflı

həvlə

Bax: hablə....    Ətraflı

həvrə

Cır, yabanı <meyvə>. □ Həvrə alça Bələvəndə çox olur; Bizim tərəflərdə həvrə tut da olur....    Ətraflı

Həvva

Həvva sözünün mənşəyi, Həvva sözünün etimologiyası

Adəmin arvadının adı olub. Səhvən çox vaxt Hava işlədirik. Əslində, hava tamam başqa sözdür (iqlim və s.) “həyat mənbəyi” (yəhudi sözüdür) mənasınıi əks etdirir. Xristianlarda Yeva kimi işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)...    Ətraflı

həx'

Güc, qüvvə, taqət....    Ətraflı

həx'dən tüşməx'

Qüvvədən düşmək, taqətdən düşmək. □ O qədər yüyürdüm həx'dən tüşdüm....    Ətraflı

həx'ləməx'

Bərkdən vurmaq. □ Fışqar arığ oğluna bir şillə həx'lədi (Çənbərək); Başına bir ağac həx'lədi ki, qan göyə dırmandı (Ağbaba)....    Ətraflı

həxıx

Gümüşlə işlənmiş boyunbağı. □ Boyunbağı da deyirik, həxıx də....    Ətraflı

həya

həya sözünün izahı. həya sözünün mənası

1. Abır, ar, ismət, namus, utanma hissi. □ Həyasızda insaf olmaz, insafsızda – həya. (Atalar sözü).
2. Məcazi mənada: bədənin məhrəm (örtülü, ayıb)...    Ətraflı