Qəşəng, gözəl gərdəni olan. □ Gərdənli qız.... Ətraflı
Qəşəng, gözəl gərdəni olan // enlidöş (at haqqında) (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Ərəb atın dastanını söylərəm,
Üç yaşında hər nişanı bəlli olur.
Bir asma gərdənli, qulun sağrılı,
Sığır qabırğalı,... Ətraflı
1. Arabaya, vələ və s.-yə qoşulan heyvanların boynuna keçirilən bir üzü dəri, bir üzü isə keçədən tikilən qoşqu ləvazimatı; xamut. □ Gərdənliyi atı... Ətraflı
Qısa və yöndəmsiz boynu olan. □ Gərdənsiz qadın.... Ətraflı
1. Gəzinti, seyr.
2. Gəzmə, yerimə tərzi; yeriş. □ Qəmzəsi can alan, gərdişi əla; Doğrudan gözəldir, göyçəkdir,Leyla. (Ə.Cavad).
3. Məcazi mənada:... Ətraflı
Farsca qeştən (fırlanmaq) feili ilə qohumdur. Qrammatik əsası gərd sözüdür, -iş şəkilçisi isə sifariş, saziş sözlərindəkinin eynidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
1. Gəzinti, seyr.
2. Dövran, dövranetmə, dolanma. Ay ilə gün gərdiş eylər, ötüşər,
İki sevgi peymanına bitişər,
Ruzi müqərrərdi, gələr yetişər,
Həzəran ölkə gəz, həzəranda çap.
... Ətraflı
1. Gəzinti, seyr.
2. Dövran, dövran etmə, dolanma. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Ərəb pəhləvan meydana çıxdı, bir o başa gərdiş elədi, bir bu başa gərdiş elədi, gəlib əmudun dəstəsindən yapışdı. (“... Ətraflı
Gəzmək, hərəkət etmək, dolanmaq, o baş-bu başa gedib-gəlmək.... Ətraflı
Bax: girdiyar.
Səni yaradıbdı Cəlilü Cabbar,
Hüsnün kitabının adı gərdiyar...
(“Qurbani”)... Ətraflı
1. Göy qübbəsi.
2. Məcazi mənada: tale, bəxt, fələk, iqbal. □ Nə yar edərdi cəfa, nə rəqib, nə gərdun; Zəmanədə bu cəfalar mənə qəzadəndir. (S.Ə.Şi... Ətraflı
