qaçmaq, yerindən sürətlə götürülmək, yüyürüb getmək;
~ daban almaq.... Ətraflı
Daban və farsca keş (müq et: dudkeş) sözlərindən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Ardınca düşmək, addım-addım izləmək, təqib etmək. □ Yüzlərlə adam bir-birini dabanlayırdı. (S.Rəhimov).... Ətraflı
yorulmaq.... Ətraflı
1. Dabanı olan. □ Dabanlı tufli.
2. Məcazi mənada: qılçaları qüvvətli. □ Dabanlı adam.... Ətraflı
Şabalıdı dabanla basaraq qərzəkdən çıxarmaq. □ Uşaxlar cecə dabannamağa gedillər.... Ətraflı
Çatmaq. □ Çapığ olmasan, səni dabannıyaram.... Ətraflı
Dabanı olmayan. □ Dabansız ayaqqabı.... Ətraflı
Tənəyin dib hissəsində əmələ gələn yarpaq. □ Tənəgdə yaman daban yarpağı var.... Ətraflı
