1. Sürətlə, qaçaraq, tələsik.
2. Addım-addım izləyərək. □ Kürkçüoğlu onu göz açmağa qoymayıb, dabanbasma onu paytaxtadək təqib edirdi. (M.F.Axundza... Ətraflı
Əldə, dabanda bərkləşmiş çirki sürtüb çıxarmaq üçün süngər kimi məsaməli yüngül daş; pemza, süngərdaşı.... Ətraflı
Dabandıya düşmax: mövsümi işdən ixtisara düşmək; payızda arana köçəndən sonra işdən (çobanlıqdan) azad edilmək. □ Səlim əmi dabandıya düşdü.... Ətraflı
getməyə, yola düşməyə hazırlaşmaq.... Ətraflı
hədsiz çox gəzmək, uzun məsafə qət etmək, piyada gəzməkdən yorulmaq.... Ətraflı
yubanmaq, gecikmək, ləngimək.... Ətraflı
qaçmaq, yerindən sürətlə götürülmək, yüyürüb getmək;
~ daban almaq.... Ətraflı
Daban və farsca keş (müq et: dudkeş) sözlərindən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Ardınca düşmək, addım-addım izləmək, təqib etmək. □ Yüzlərlə adam bir-birini dabanlayırdı. (S.Rəhimov).... Ətraflı
yorulmaq.... Ətraflı
1. Dabanı olan. □ Dabanlı tufli.
2. Məcazi mənada: qılçaları qüvvətli. □ Dabanlı adam.... Ətraflı
Şabalıdı dabanla basaraq qərzəkdən çıxarmaq. □ Uşaxlar cecə dabannamağa gedillər.... Ətraflı
Çatmaq. □ Çapığ olmasan, səni dabannıyaram.... Ətraflı
Dabanı olmayan. □ Dabansız ayaqqabı.... Ətraflı
Tənəyin dib hissəsində əmələ gələn yarpaq. □ Tənəgdə yaman daban yarpağı var.... Ətraflı
