1. Uçuq, sökük; uçulmuş, sökülmüş; xaraba halına gəlmiş. □ Dağınıq və uçuq evləri görərkən... yolçunun ürəyi sıxıldı. (Ə.Məmmədxanlı).
2. Nizamsız... Ətraflı
Dağınıq şeyin halı. □ Fikrin dağınıqlığı.... Ətraflı
Yıxılmaq, uçulmaq, dağılmaq və ya sökülmək nəticəsində əmələ gələn yığın, qalaq, töküntü; xarabalıq. □ Müharibə nəticəsində əmələ gəlmiş dağıntı.... Ətraflı
Dağ-ıl-maq, dağ-ıt-maq sözləri gəstərir ki, kök dağfeilidir. İndi bu feil müstəqil işlədilmir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Dağıntı çox olan yer; xarabalıq.... Ətraflı
Başqası. □ Dosdarından biri ayı olutdu, biri canavar olutdu, bir dağısı da tülkü olutdu.... Ətraflı
Dağıstanda yaşayan yerli xalqlardan birinə mənsub olan adam.... Ətraflı
Dağılmaq, dağınıq, darmadağın kəlmələri ilə qohumdur. Sözün kökü “dağ”dır. -ı şəkilçisi isimdən feil düzəldib (bərk-i-mək qəlibi üzrə). İndi dağı feili müstəqil söz kimi işlədilmir, amma dağı-t, dağı-l sözləri göstərir ki, dağı törəmə kökdür. Bəs niyə ilk kök “dağ”dır? Çünki dağıtmaq “bu dağdan o... Ətraflı
“Dağıtmaq” feilinin icbar növü.... Ətraflı
1. Sökmək, uçurmaq, xaraba qoymaq, alt-üst etmək. □ Köhnə binanı dağıtmaq. Zəlzələ evlərin çoxunu dağıtdı.
2. Yaralamaq; dişi ilə parçalamaq, parça... Ətraflı
