mırtıldamaq, öz-özünə danışmaq, burnun altında mızıldamaq, donquldamaq... Ətraflı
Saxsıdan qayrılmış qədim çalğı aləti.... Ətraflı
Bax: bürc.... Ətraflı
Ağacların hələ açılmamış yarpaq və çiçəyi; tumurcuq, puçur. □ Malqara .. budaqların burclarını yeyirdi. (S.Rəhimov).... Ətraflı
Qədim şəhər hasarının üzərində müşahidə və müdafiə qülləsi; qala çıxıntıları. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Daşları var alçaq-uca,
Əylər qəflə, tacir, xoca,
Tutulub hasarlı burca,
Məhbub xanım, b... Ətraflı
Tumurcuq. □ Heyvan ut tapbeyəndə burc yey meşədə (Meğri); Ağaşdar burc açəndə qurdu dirildillər (Şəki).... Ətraflı
Puçurlamaq, düymə bağlamaq. □ Burclayıb düyməçələnmiş ətirli ağ yaylığı və yaşıl donu ilə özünü bəzəmiş .. ağaclar indi lütləşirdi. (S.Rəhimov).... Ətraflı
Bədənin orta hissəsini buran kimi etmək, bədənini sağa-sola oynatmaq (bəzən naz-qəmzə etmək mənasında da işlənilir). □ Katibə iri bir boşqabda Əlya... Ətraflı
Burmaq feilindən düzəldilib, -t şəkilçisi təsirli feil düzəldir, -cu, əslində, -ğu kimi olub: bur-ğut-maq. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Başdan eləmək, bir bəhanə ilə rədd etmək. □ Bir günnüx' maşın isdədim, burcutdu, vermədi.... Ətraflı
Qurdalanmaq, yerindən tərpənmək. □ Yəhya Kamal stulda burcuxdu, ağır-ağır danışdı. (Mir Cəlal).... Ətraflı
qarma-qarışıq, hay-küylü və narahat olan yer haqqında işlədilən ifadə.... Ətraflı
