Bir şəxsin yaşca böyüklüyü, yaxın qohumluğu, yaxud dostluğu səbəbi ilə başqa birisi ilə sərbəstcə davranmasına, rəftar etməsinə (söz deməsinə, nəsi... Ətraflı
İç qala, möhkəm hasar. □ Laxlayan daş ərkdə qalmaz. (Atalar sözü).... Ətraflı
Özünə yaxın bilib dostcasına bir şey etmək, söz demək.... Ətraflı
1. Yüksək vəzifəli dövlət məmurları, dövləti idarə edən adamlar. □ Hökumət ərkanının ciblərini doldurmaq sayəsində İskəndər bəy dağlarda padşahlıq... Ətraflı
1. Bir qrupun, cəmiyyətin dayağı olan şəxslər.
2. Qaydalar, ayinlər.
3. Təməl, özül.... Ətraflı
Ədəb qaydaları. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Çox vaxt ədəb-ərkan şəklində işlənir.
Ədəb ilə, ərkan ilə,
Telli gəlir qarşımıza.
Mən qurbanam o dildara,
Əcəb gəlir tuşumuza.
(“Koroğlunun... Ətraflı
Ədəbli, qanacaqlı, ədəb gözləyən, ciddi.... Ətraflı
1. Dinsiz, imansız.
2. Söyüş, qarğış məqamında işlənir. □ Yassar qışqırdı: – Ay ərkansızın qızı, bəri qayıt, vurdum! (Mir Cəlal).... Ətraflı
Uşaq, çocuq, tifil. □ Miskin bir ərkəyə rast gəlsəm, dərhal sinirlərimə toxunur. (H.Cavid).... Ətraflı
Bu kəlmə ər(kişi) sözündən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Ərköyün, xudpəsənd, özünü sevən. □ Ərkəsöyün adam.... Ətraflı
Paxlaya oxşar meyvəsi, parlaq çəhrayı rəngli çiçəkləri olan, qışda yarpağı tökülən ağac, ya kol. □ Ərkəvan 7-8 metr hündürlükdə, qışda yarpağı tökü... Ətraflı
yaxın, doğma bildiyi adama öyüd-nəsihət vermək, hansısa hərəkətinə görə onu danlamağa haqqı olmaq.... Ətraflı
Ərk edərək, ərk edərcəsinə. □ Salman ərklə əlini uzatdı, Aslan isə dayanıb baxdı. (S.Rəhimov).... Ətraflı