1. Arxaizm. Göy, səma.
Ərşlǝ fǝrşü kafü nun mǝndǝ bulundu cümlǝ çün,
Kǝs sözünüvü ǝbsǝm ol, şǝrhi-bǝyanǝ sığmazam. (İ.Nəsimi)
2. Arxaizm. Köhnə hey... Ətraflı
Göy, asiman. Ərş-gürş kimi də işlənir.
Könlüm gəzir ərş üzünü, dərini,
Sevdim, seçdim alagözlü pərini.
Gəl eyləmə sən də məndən Şirini,
Padişah da ilqarından dönərmi?
... Ətraflı
1. Qübbə, günbəz.
2. Taxt, taxt-tac.
3. Köhnə heyət elmində: göyün doqquzuncu və ən uca qatı.
4.... Ətraflı
Göy, asiman. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Gələndə anamdan aldım dərsimi,
Çıxarda bilmərəm ərşə səsimi.
Burda kəsdirsən də lap nəfəsimi,
Səni aparmamış, dilbər, getmərəm.
(... Ətraflı
Ərəbcə “ən ağıllı”, “doğru yol göstərən” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
mürəkkəb adların tərkibində işlənən ar sözü və arxaikləşmiş çad titulunun birləşməsindən əmələ gəlmiş şəxs adıdır.... Ətraflı
qeyb olmaq, yoxa çıxmaq; ~ ərşə çıxmaq.... Ətraflı
1. Ucalmaq, göylərə qalxmaq; çoxalmaq, artmaq; ~ ərşə dayanmaq (qalxmaq).
2. Yox olmaq; ~ yoxa çıxmaq, ərşə çəkilmək.... Ətraflı
bax: ərşə çıxmaq.... Ətraflı
1. Ən ağıllı, ən kamallı; daha ağıllı, daha kamallı.
2. Ən igid, ən qorxmaz; daha igid, daha qorx... Ətraflı
Arxaizm. Uca göy, səma, asiman. □ Hər düşəndə qəddin yada, ağlaram; Ünüm çıxar ərşiəlayə, pəri! (M.P.Vaqif).... Ətraflı
Yer-göy. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Bir ah çəkdim ərşi-zəminə düşdü,
Ələm oxu bir-birinə ötüşdü.
Namə gəlib Çənlibeldə yetişdi,
Mən bir yarın iqrarına gəlmişəm.
... Ətraflı
Qaçmaq. □ Burdan elə ərşinnərsən ki, gözüm səni yörməz.... Ətraflı
Boş-boş gəzmək, avaralanmaq. □ Sə:rdən axşama teyin küçələri ərşinniyir.... Ətraflı
