1. Bıçaq və s. iti alətin ucu ilə üstü azacıq kəsilmək.
2. Yonulmaq. □ Dəmirov bir dəstə çərtilmiş karandaşı qabağına qoyduqdan sonra kresloya əylə... Ətraflı
Bax: çertmax. □ Sudan çıxannan sora toxum ta ki, gözdü:rux çərtir, çərtənnən sora səpirux.... Ətraflı
1. Bax: çərtmək.
2. Taxtanın, ağacın, metalın və s.-nin səthindən itiuclu alətlə azacıq kəsib götürmə; kərtik. □ Sırğa və qolbaqların bəzəyində döy... Ətraflı
Dayaq. □ Alma əmzim-əmzimdi, altdan çərtmə vurulmasa sınajax.... Ətraflı
Bax: çertmə. □ Mənim çərtməmə bir sərçə düşüb.... Ətraflı
İtiləmək. □ Bağlo:ci <ülgücü> çərtəndə daşdan ot parrardı (Cəlilabad).... Ətraflı
Deşmək, qan almaq. □ Çıvam çərtmə, vaxdında özi deşiləcəg (Salyan); Uşəğ qızməli <qızdırmalı> olanda çərteylər (Yardımlı).... Ətraflı
1. İti bıçağın və ya başqa iti alətin ucu ilə yaranın və s.-nin üstünü azacıq kəsmək. □ Həkim yaranı çərtib, irini çıxardı.
2. Keçmişdə qan almaq v... Ətraflı
Yonmaq. □ Pıçağı ver mə:, bı qırandaşı çərtim (Cəbrayıl).... Ətraflı
Bax: çertmax. □ Soğan indi-indi çərtir hələm (Cəbrayıl).... Ətraflı
Arabanın yan hissələrindəki köndələn uzun ağaclar. □ Çalılar taxılan hissədi çərvənd aravada.... Ətraflı
Damın bacasının ağzına qoyulan çərçivə. □ Bajanın çərvəndi çürüyüf.... Ətraflı
1. Bax: çarx.
2. Məcazi mənada: dünya, fələk.... Ətraflı
1. Çarx.
2. Dolanma, dövr etmə.
3. Məcazi mənada: göy, asiman.
4. Məcazi mənada: tale, bəxt.... Ətraflı
