1. Hər biri öz yerində; qaydada, müntəzəm. □ Məclis əhli yerbəyer əyləşdilər.
2. Hər yerdən, hərə bir tərəfdən, hərə öz yerindən. □ Qızlar gülüşər... Ətraflı
Və bağlayıcısı ərəb mənşəlidir, bizdə onun yerinə ma(mə) bağlayıcısı olub. Az-maz (az-ma-az), darmadağın (dar-ma-dağın) sözlərində özünü saxlaya bilib. Birbəbir, yerbəyer, cürbəcür sözlərindəki bə hissəsi də həmin ma(mə) bağlayıcısının qalıqlarıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Hər şeyi öz yerinə qoymaq, nizam və səliqə ilə yığmaq, yerləşdirmək, qayda ilə qoymaq; rahatlamaq, yerləşdirmək.... Ətraflı
Bax: yerbəyerləşdirmək.... Ətraflı
Hər birini öz yerinə qoymaq, yerbəyer etmək. □ Şeyləri yerbəyerləşdirmək.... Ətraflı
1. Lazımi qaydada, lazımi surətdə, dəqiq surətdə. □ Qadir ... yastı daş döşənmiş həyətə çıxaraq əzazil Əminənin əmrini yerbəyerli icra etməyə başla... Ətraflı
