canfəşanlıqla nəyi isə sübut etmək; ağlamaq, fəğan etmək; ~ özünü yeyib-tökmək (dağıtmaq).... Ətraflı
cavabdeh halına salmaq, mübahisə obyektinə çevirmək;
~ işə salmaq.... Ətraflı
yaxalanmamaq, tutulmamaq, ehtiyatlı olmaq; tələbi, xahişi olan birisi ilə görüşdən qaçmaq, yayınmaq; ~ ətəyi ələ verməmək, quyruq ələ verməmək.... Ətraflı
bir işə qarışmamaq, qoşulmamaq, məsuliyyətdən qaçmaq; ~ özünü qırağa (kənara) çəkmək, boyun qaçırmaq.... Ətraflı
xilas olmaq; ~ canını qurtarmaq.... Ətraflı
dadanmaq, bir adama daim bir şey üçün müraciət etmək.... Ətraflı
Yaxası olmayan. □ Yaxasız köynək, bacasız dam olmaz. (Atalar sözü).... Ətraflı
Dialekt. Üzünə dəri çəkilmiş ağac qutu; sandıqça, mücrü.... Ətraflı
Sandıq. □ Yaxdana paltar qoyurux (Tərtər); Nəyim var, hamısı bu yaxdandadı (Goranboy); Yaxdana xırda pul qoyurdum o vaxdarı (Göyçay); Yaxdan taxtadan qayrıler (Qazax); Arvad yaxdanın ağzın kilitdəd... Ətraflı
Üzərinə sürtdürülmək, çəkdirilmək.... Ətraflı
Yandırılmaq.... Ətraflı
Bir şeyin üzərinə sürtdürmək, çəkdirmək. □ Dirəyin üzərinə qatran yaxdırmaq.... Ətraflı
Yaxmağa, yandırmağa məcbur etmək, başqasına yandırtmaq.... Ətraflı
1. Yağ xüsusiyyətləri olan maddə; yaxıla, sürtülə bilən hər cür maddə; sürtkü, sürtülən, yaxılan dərman.
2. Yağ sürtülmüş çörək parçası; yaxmac.
3.... Ətraflı
1. Bərk yandıran, çox isti; qızmar.
2. Məcazi mənada: qəlbə əzab verən, ürəyi incidən, yandırıb-yaxan, bərk acıdan. □ Yaxıb-yandırıcı sözlər.... Ətraflı
Bax: yaxıb-yandırmaq.... Ətraflı
1. Bərk yandırmaq. □ Qızmar günəş üz-gözümüzü yaxıb-yandırır.
2. Məcazi mənada: mənən incitmək, qəlbə əzab vermək, ürəyi incitmək, yandırıb-yaxmaq,... Ətraflı
Yandırıb dağıtmaq, məhv etmək. □ Hər yeri yaxıb-yıxmaq.... Ətraflı
Bir şeyi yaxan. □ Yaxıcı alət.... Ətraflı
Yandırıcı, çox isti, çox qızğın; qızmar. □ Yaxıcı, amansız hərarət gündən-günə mum kimi əridib quru skeletə döndərmişdi. (A.Şaiq).... Ətraflı
