1. Kədər, təəssüf, məyusluq, ağrı, yorğunluq, bezginlik, bəzən də fərəh, sevinc hisslərini ifadə edir. □ Kim bilir, yollarında ey rəna; Nə qədər, u... Ətraflı
vecinə almadan, saymazyana, insafsızcasına.... Ətraflı
heyifsilənməmək, yazığı gəlməmək, rəhm etməmək.... Ətraflı
Qonşu. □ Ay ufa, nə:n bizə də xavar eləme:fsən bazare:dəndə?... Ətraflı
Bax: upa.... Ətraflı
1. Kiçicik, çox kiçik, çox xırda, çox balaca. □ Ufacıq işləri hünər sanma; Belə işlər keçər sühulət ilə. (M.Ə.Sabir).
2. Zərf kimi: azacıq, bir az,... Ətraflı
Xırdalatmaq, ovaraq, ya əzərək xırda etmək, xırda-xırda parçalara ayırmaq.... Ətraflı
Əhvallı, yaxşı xasiyyətli, xoşxasiyyət, deyib-gülən, xoşsöhbət. Dialektlərdə ivhallı, ifallı şəklində də işlənir.
Naz ilə bir bəri bax, ağıllı, kamallı gəlin!
Xoş gülüş, xoş danışıq, ey incə ufal... Ətraflı
Xırdalatmaq, ovaraq, ya əzərək xırda etmək, xırda-xırda parçalara ayırmaq. □ Əlindəki kağıza bükülü ətmək parçasını ufaldaraq balıqlara atar. (H.Ca... Ətraflı
Kiçik, balaca, xırda. □ Məhərrəm ufaq zəngi çaldı, otağı sükut bürüdü. (H.Nəzərli).... Ətraflı
Uşaq, ovmaq, üyütmək sözləri kokdaş olub və hamısı ufaq kəlməsi ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Kiçik və əhəmiyyətsiz, xırda-xırda, xırda-xuruş. □ Ləmədə bəzi ufaq-tufaq qab-qacaq görünürdü. (S.Hüseyn).... Ətraflı
1. Narın (Borçalı). □ Ufax duz yumşağ olar.
2. Düyü və ya buğdanı tabaqlayarkən yığılan xırda, narın çıxar (Şəki). □ Buğdanın çoxusu ufağa çıxdı.... Ətraflı
