Bu sözün qulun forması da var. Oğul və oğlan sözləri göstərir ki, qul və qulan sözləri də olub, lakin indi qul müstəqil işlədilmir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Bax: qulun. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Armudu dırnaqlı, hündür boyunlu,
Meydana girəndə yüz min oyunlu,
Dəyirman mədəli, ac qurd yeyimli,
Ortası qulana dolu gərəkdi.
(... Ətraflı
Qoşqu ləvazimatının hamısı.... Ətraflı
“İzahlı lüğət”də bu söz “qoşqu ləvazimatının hamısı” kimi açıqlanıb. Nə qulan-quşqun ifadəsi isə “təbii” anlamında şərh olunub. Qulan-quşqun “qoşqu ləvazimatı” deyil, “yəhər-yüyən” (yəni “atı minmək üçün lazım olan şeylər”) deməkdir. Məncə, sözün əsli palan-quşqun kimi olub, sonra dəyişib. Bir de... Ətraflı
Botanika. Bişirilib yeyilən zoğlu yabanı bitki. □ Bacı və qardaş ətəklərinə yığdıqları qulançarı yerə töküb... oturdular. (S.S.Axundov)... Ətraflı
Bişirilərək yeyilən bir bitkinin adıdır. Başqa türk dillərində ona qulanquyruğu deyirlər. Doğrudan da, atın quyruğuna bənzəyir. Adı da elə buradandır. Görünür, qulançar sözü qulanquyruğu kəlməsinin dəyişmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Yeməli yabanı bitki adı. □ Qulançarı gederix' dərerix', sonra gətirerix', tuada pişirerix' (Qazax); Qulançarı yağnan qo:randa ləzətdi olur (Gəncə); Oğlum bağdan yığdığı qulançar... Ətraflı
Eyvan. □ Qulangəriş öyin qabağındo:lar (Salyan); Qulangərişdə otırıb çay içeydüg (Cəlilabad).... Ətraflı
