Arıqlayıb taqətdən düşmək. □ İnək qancalıb ölürdü, nənəm ona baxdı, qulluğ elədi, indi maral kimin olub (Ağbaba).... Ətraflı
Yəhərin qaşındakı nazik qayışlar. □ Yəhərin dalında qancıbağı olır, ona həybədən-zaddan bağlallar.... Ətraflı
Yəhərin dal və bəzən qabaq tərəfində ip, qayış keçirmək üçün deşik, ya halqa.... Ətraflı
Yəhərin qaşındakı nazik qayışlar. □ Kəhər atın cığası, qırıldı qancığası (Qazax); Xurcunu qancığıynan atın belinə bağla; Yəhərin qancığasını kəsiflər (Tovuz).... Ətraflı
Eşşəyin, qatırın, itin, canavarın dişisi.... Ətraflı
Vulqarizm. Xəyanət, alçaqlıq, rəzillik, dönüklük.... Ətraflı
Qabarmaq. □ İlanın quyruğunu basanda üsdümə elə qancıxdı ki, ətim çimildəşdi.... Ətraflı
Alınma sözdür, onun müqabilində ağsaduruq (əyiləni saxlayan) sözümüz olub. Ağsa –“əyilməyə meyil etmək’dir, duruq isə boyunduruq sözünün 2-ci hissəsindəki duruqla eynidir, durmaq (saxlamaq) feilindəndir. Sözün mənası “əyilməyə qoymamaq”dır (heybəni və s.). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
1. Bərk vurulmaq, toxunmaq və ya sıxılmaq nəticəsində bədənin bir yerində dəri ilə ət arasında bərkiyib laxtalaşan qan. □ Uşağın qolları qançır idi... Ətraflı
Ət və dəri arasında bərkimiş, laxtalanmış qana belə deyirlər. Zərbədən, soyuqdan və s. əmələ gəlir. “Göyərmə” mənasında da işlədilir (синяки). Bəzən “sətəlcəm” anlamını da əks etdirir. Sözün kökü qandır. Bəs –çır nə şəkilçisidir? Sözün əsli qandur (qan durub, işləmir) formasında olub: qan bərki... Ətraflı
Yəhərin arxa tərəfində şey bağlamaq üçün olan qayış bağlar. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Meydanda açıb savaşı,
Düz eyləyib dağı, daşı,
Qançırğadan qanlı başı
Döyüşdə asdığın varmı?
... Ətraflı
Qançır olmaq. □ Bütün vücudunda göyərib qaralmayan, qançırlanmayan bir nöqtə olmadığı görülərdi. (Ə.Əbülhəsən).... Ətraflı
